Nadat enkele maanden geleden het eerste idee was ontstaan, was het eindelijk zo ver! Met in totaal 8 aanmeldingen gingen we met Wim, Jos, Clemens, Cees, Ruud, Dennis, Bert en Yvon een week naar Egypte, 90 km ten zuiden van Marsa Alam om het onderwaterleven te verkennen.
Op 12 november vlogen we al vroeg vanuit het koude, natte Nederland naar onze zonnige bestemming in Egypte! Het was 5 uur afzien in het vliegtuig (voor de één nog iets krapper dan voor de ander), maar de humor en gezelligheid zat er al goed in. Nadat iedereen op het vliegveld zijn koffers met duikspullen weer bij elkaar had gevonden, stond onze transfer al te wachten. Al snel bleek dat krakkemikkige busje van ‘Sylvia Tours’ voor ons te zijn. Met de opmerkingen ‘erger dan 10 jaar geleden met het busje in Dahab kan het niet worden’ nog vers in ons geheugen, bleek dit busje toch wel heel veel herrie te maken. Elke hobbel was spannend en na ruim een uur durfde zelfs de chauffeur het niet meer aan. Gelukkig was er al snel een ander busje geregeld, waardoor we na een snelle overstap bij een tankstation alsnog door konden naar ons hotel.
In het hotel werden de koffers naar de kamers gebracht en konden we nog genieten van het uitgebreide dinerbuffet. Na ’s avonds nog een strandwandeling gemaakt te hebben naar de duikschool die al dicht was, maar goed beveiligd werd door de praatgrage Egyptische Saab die enkele jaren in Den Helder had gewoond, en natuurlijk de nodige borrels hadden getest gingen we slapen. De volgende dag gingen we (na lekker ontbijtbuffet) naar de duikschool om de duiken in te plannen. We zouden 2 dagen huisrif duiken, en 3 dagen met de boot op pad. Vanuit de duikschool werd al aangegeven dat het iets minder goed weer was, en ze daarom adviseerden de eerste 2 dagen gelijk gebruik te maken van het huisrif.
De volgende dag werd bij de duikschool verteld dat het weer toch echt onzeker was. Met die ene wolk en dat zuchtje wind die wij zagen kwam dat nogal overdreven over op ons. We mochten wel duiken op het huisrif vanaf de steiger, maar niet met de boot verderop. Daar doe je niks aan, en dus toch weer genoten van het huisrif, waarbij we naar huisrif 2 zijn gegaan en vooral bij het zeegras hebben gezocht naar schildpadden en zeekoeien. Een aantal van ons hebben daar de eerste schildpadden gepot! Terug op de kant hoorden we al dat de rest van de dag niet meer gedoken mocht worden, omdat het weer te onzeker was geworden.
Vol ongeloof over de slechte weersvoorspelling hebben we onze snorkelspullen meegenomen en zijn vanaf het hotel snorkelend het onderwaterleven gaan verkennen. Schildpadden van 1,5 meter die lekker aan het eten waren en zich niet stoorden aan alle snorkelaars. Dus ook de fotografen konden uitgebreid foto’s maken! Verder al snorkelend prachtige koralen en vissen gezien. Eind van de middag bleek de waarschuwing voor slecht weer toch wel gegrond te zijn, het stoomde uit de lucht en er kwam een prachtig onweerspektakel. We troffen het wel, dit gebeurde maar eens in de zoveel jaar…😉 Het regenwater stroomde letterlijk uit de lampen in het hotel, en het duurde ook niet lang tot bijna alle stoppen waren doorgeslagen. Maar geen nood, niks wat ze niet met een beetje kit en tape konden oplossen😊.
De volgende dag waren ze bij de duikschool nog steeds erg huiverig voor het weer. Dus de geplande dag met de boot ging niet door. We mochten wederom het huisrif verkennen. Ook mooi, maar natuurlijk wilden we wel weer eens iets anders zien. Na deze duik bleek het weer genoeg te zijn opgeknapt waardoor we ‘s middags met de zodiac verderop het huisrif in mochten. Met z’n achten aan boord op de zodiac blijkt wel de kracht van een goede briefing, want wanneer moesten we precies te water? Helaas een korte duik voor Ruud en Jos, door een gesprongen o-ring onder water. Maar de rest heeft genoten van Nemo-city.
Gelukkig konden we de volgende dag toch echt met de boot op stap! Ca. 30 minuten varen, samen op de boot met een groep van ca. 13 duikers van Maritiem uit Heerhugowaard was het een hele gezellige en goed verzorgde dag. De eerste duik was mooi, maar met name de 2e bij Coral Garden vond ik prachtig. Overal is leven, kleur en helder zicht. Wat een verademing na al die duiken in het Twiske😉
Ook de volgende dag konden we weer met de boot op stap, met dezelfde groep als gisteren. Dit keer ongeveer een uur varen, maar dat bleek zeker geen straf. Uit het niks roept de kapitein ‘Whaleshark!! Whaleshark!!’, na goed zoeken in het water zagen wij ‘m ook hoor. Een prachtige walvishaai naast de boot, nog een kleintje van naar schatting ca. 4 meter! Helaas mochten we niet het water in, maar we hebben wel de haai uitgebreid kunnen bekijken en fotograferen natuurlijk. Wat een geweldige ervaring!
De duikstek was een drop-off met plateau op ca. 27-30 meter. Ondanks er geen stroming zou staan, bleek het onderwater toch soms flink zwemmen te zijn. Helaas geen haaien gezien, maar o.a. wel prachtige grote murenen. De 2e duikstek was 10 minuten varen, aan de andere kant van de eerste stek, met eenzelfde opbouw. Daar hebben sommige van ons nog een schildpad gezien. We zeiden al dat de dag compleet zou zijn, als er nog een paar dolfijnen tevoorschijn zouden komen. En ja hoor, op de terugweg een grote groep dolfijnen die naast en voor de boot zwommen en sprongen.
Na wat onduidelijkheid mochten we uiteindelijk de volgende dag ‘s morgens nog een extra duik maken, of met de zodiac of op het huisrif, ter compensatie omdat eerder in de week de duik was afgelast door het slechte weer. Bert en Clemens zijn met de boot gegaan, waarbij tijdens de briefing op de boot overal dolfijnen om hun heen zwommen. De briefing is dus nooit afgemaakt, en al snel lagen ze in het water en hebben gesnorkeld met de dolfijnen. De rest heeft een heerlijk, relaxte laatste duikje gemaakt op het huisrif.
‘S middags hebben we een wandeling tegenover het hotel gemaakt ‘om nog wat van het land te zien’. Foto’s die daar zijn gemaakt zijn zeker niet reisboek waardig, maar wel een hele beleving en interessant (en soms ook frustrerend) om te zien. Na een zeer gezellig ‘laatste avond’ waarbij het hotel alles uit de kast heeft getrokken voor een Egyptische avond met muziek en dans was het alweer bijna voorbij. Yvonne en Clemens hebben de volgende ochtend bij zonsopkomst nog gesnorkeld, waarbij vooral veel schilpadden zijn gezien, maar helaas nog steeds geen zeekoe.
We zouden rond de lunch opgehaald worden, zodat we nog even snel konden lunchen (en wat meenemen voor onderweg😉). De transfer naar het vliegveld ging een stuk sneller en soepeler dan de heenweg dus we waren mooi op tijd. Op het vliegveld op Marsa Alam kwamen we Rob en Annemieke tegen, die daar hadden genoten van de zon en het onderwaterleven, en het vliegtuig 10 minuten na ons hadden. Ook de groep Heerhugowaarders was op het vliegveld, dus dat was nog een gezellige afsluiter.
Na weer een soepele terugreis waarbij de plekken nog krapper leken dan de heenweg kwamen we weer op Schiphol en was het weer tijd om afscheid te nemen en allemaal naar huis te gaan.
Ik (Yvon) kijk terug op een heerlijke, relaxte, week met een groep hele gezellige mensen, veel lachen en prachtige duiken! En gelukkig hebben we de foto’s nog om verder na te genieten (meer -en de nabewerkte- foto’s komen in het album op de website)😊
